Badania wytrzymałościowe małych elementów:
Rury cienkościenne, warstwy, boki gwintu, żyletki
Próba wytrzymałościowa małych części o niskim poziomie obciążenia
Próba wytrzymałościowa małych elementów jest często wyzwaniem w badaniach materiałowych. Zazwyczaj wykonywane są próby mikrorozciągania, które są bardzo czasochłonne i kosztowne ze względu na pobieranie i przygotowanie próbek. W niektórych przypadkach nie jest możliwe pobranie próbki do mikrorozciągania.
Za pomocą metody wgłębienia wg DIN SPEC 4864 możliwe jest szybkie i nieniszczące wyznaczenie naprężenia próbnego 0,2% oraz wytrzymałości na rozciąganie na małych elementach lub punktach próbnych o małych wymiarach. Można testować materiały metaliczne, takie jak stal, aluminium, tytan i nikiel. Przy obciążeniu próbnym 5 kg, w zależności od materiału, można wykonać wgniecenia o średnicy ok. 0,4 do 1,2 mm. Głębokość wgłębienia wynosi od 10 do 100 µm, co oznacza, że można badać również cienkie blachy.
Zgodność metody wgłębienia z próbą rozciągania na przykładzie stali i aluminium
Następujące względne odchylenia od charakterystyki próby rozciągania można określić dla próby przy obciążeniu 5 kg. Wartości te są wartościami średnimi:
- Materiały stalowe
- Rp0,2: 7,7%
- Rm: 2,9%
- Materiały aluminiowe
- Rp0,2: 5,8%
- Rm: 6,4%
Średnia wartość pięciu pomiarów została porównana z Metoda wgłębienia został porównany z wynikiem próby rozciągania. Punkt na wykresie odpowiada wynikowi próby wgłębienia (oś x) oraz próby rozciągania
(oś y).
Nawigacja do dalszych zastosowań
